Moja refleksja... Dlaczego się poddajemy?

Zbyć często zapominamy ile tak na prawdę znaczymy
Przeszłość już minęła i jej nie zmienimy.
Robimy masę innych rzeczy bardzo dobrze a na błędach się uczymy - zawsze.
Nikt nie zna swojego jutra i to jest fascynujące!
Zmiany pomimo, że czasem "nie wygodne" okazują się ogromnym doświadczeniem i jeśli jedne drzwi się zamykają to z pewnością otworzą się też i drugie! -Trzeba ich tylko poszukać.
Talent, jest to dar od Boga i naszych przodków, więc trzeba go szanować i czasem "odkurzyć" :)
Każdy ma słabości i każdy ma swoje MOCNE strony! Zdecydowanie lepiej skupiać się na tych drugich.
Nic nam się nie należy... tak na prawdę sami musimy sobie na wszystko zapracować. Na wszystko.
Porażki prowadzą do sukcesu i uczą, będą zawsze kiedy nam na czymś zależy... niestety. Lepiej je akceptować, wyciągnąć lekcję i spróbować jeszcze raz.
A co byś zrobił, gdybyś nie miał nic do stracenia? Jest masa możliwości...
Zycie jest tylko jedno, w sumie to nawet jak coś stracimy, to może to nie było to...? Na to miejsce może przyjść coś innego, lepszego...
Nie samą pracą człowiek żyje, miejmy czas dla siebie, dla najbliższych, resety są potrzebne aby mieć więcej siły zdobywać to czego pragniemy.
Każdy ma problemy, dla każdego też problem oznacza coś innego. Jeden nie ma butów, inny zdrowia a ktoś jeszcze inny problemy w domu... ile ludzi tyle problemów. Prawda jest taka, że każdy z nas coś stracił, coś kocha i czegoś się boi.
Porażka pokazuje, że powinniśmy spróbować jeszcze raz tylko, inaczej.
Użalanie się nic nie daje, trzeba "zakasać" rękawy. Działanie jest 100 razy lepsze!


Spontaniczny post. Moje przemyślenia na odpowiedzi z obrazka. Myślę, że nie raz się przydadzą, kiedy będę miała gorszy dzień. Przeczytam wtedy co sama napisałam! To będzie mój kopniak ode mnie :)

Miłej nocy!